Jałta - Przewodnik

Wspaniałe amfiteatralne położenie nad rzeką Uczan-su, wyszukana architektura, drogie restauracje, resztki imperialnego blasku, establishment z całego dawnego ZSRR - wszystko to składa się na Jałtę, najzamożniejszy kurort czarnomorskiego wybrzeża. Zachowało się wiele przedrewolucyjnych budowli, będących zabytkami architektury oraz miejscami powiązanymi ze sławnymi gośćmi Jałty. Najwyższą klasę artystyczną reprezentuje ormiańska cerkiew Surb Ripsime (cerkow'' sw. Ripsimie), wzniesiona w latach 1884-1916 na stromym stoku doliny rzeczki Derekojki. Autorem wybitnych fresków wypełniających kopułę jest ormiański malarz Wardges Surenianc (1860-1921), pochowany w świątyni.

W Liwadii - osiedlu rozciągającym się na zachód od Jałty odbyła się konferencja jałtańska. Dawna letnia rezydencja cara Mikołaja II została zbudowana w latach 1910-1911 na miejscu pałacu należącego od 1834 do 1860 r. do Leona Potockiego. Po jego śmierci rodzina sprzedała posiadłość żonie cara Aleksandra II.

Do Ałupki, znanego uzdrowiska morskiego warto przyjechać ze względu na słynny pałac Ałupkiński (Ałupkinskij dworiec). Rezydencję zbudowano z szarego kamienia w tzw. stylu mauretańskim w 1848 r. dla hr. M. Woroncowa, generała-gubernatora Kraju Noworosyjskiego.

Dużą atrakcję stanowi stojąca na samym brzegu morza, we wschodniej części starego Gurzufu, dacza Czechowa. W odnowionym i pomalowanym na biało budynku mieści się muzeum z nijaką ekspozycją Krymskij wiernisaż. Najatrakcyjniejszy jest taras, skąd można popatrzeć na rozbijające się o skały morskie fale.

Widywani w miasteczku przybysze w biało-niebieskich ubiorach to goście słynnego obozu młodzieżowego Artek, usytuowanego na wschód od starego Gurzufu. Obóz zajmuje 7-kilometrowy pas wybrzeża u podnóża Ajudahu. Latem przebywa w nim 5 tys. dzieci, zimą - 2,5 tys.