<rys2>Słowacja to kraj bardzo górzysty. Zdecydowana większość kraju leży na obszarze <strong>Karpat</strong>, a jedynie jego południowe części leżą na <strong>Wielkiej Nizinie Węgierskiej</strong>.
Słowacja to kraj bardzo górzysty. Zdecydowana większość kraju leży na obszarze Karpat, a jedynie jego południowe części leżą na Wielkiej Nizinie Węgierskiej.
Poszczególne pasma Karpat znacznie różnią się między sobą krajobrazem i wysokością. Poszczególne łańcuchy górskie oddzielone są od siebie płaskimi kotlinami. Rzeki przepływając z jednej do drugiej tworzą malownicze przełomy.
Najwyższym pasmem Słowacji są leżące na granicy z Polską Tatry. Jest to zarazem jedyne miejsce o wysokogórskim krajobrazie z turniami i głębokimi dolinami polodowcowymi. Wznoszący się w nich Gerlach (2665 m n.p.m.) jest najwyższym szczytem Słowacji. Najbardziej popularnym szczytem tatrzańskim jest jednak Krywań (2497 m n.p.m.) - narodowa góra Słowaków. Do dziś odbywają się na niego w sierpniu tłumne marsze patriotyczne.
Znacznie łagodniejsze formy ma leżące na południe pasmo Niżnych Tatr, sięgające 2043 m n.p.m. Znajdziemy tu jednak najbardziej popularne tereny narciarskie. Szczególnie malowniczym pasmem jest Mała Fatra. Mimo niewielkich wysokości, nie przekraczających 1709 m n.p.m., niektóre wapienne szczyty przybierają iście "tatrzański" wygląd. Szczególnego uroku dodaje przecinający pasmo przełom Wagu.
Wbrew nazwie leżąca na południe Wielka Fatra jest niższa, a nazwa odnosi się do rozległego obszaru, w który do dziś zapuszczają się tylko wprawieni turyści.
Wierzchołki pozostałych pasm Karpat nie wychodzą powyżej górnej granicy lasu. Wiele z nich ma pochodzenie wulkaniczne. W rozległym paśmie Rudaw Słowackich osobliwością jest Poľana - rozległa kaldera - czyli zapadlisko pozostałe po wulkanie.
Słowacja leży w strefie klimatu umiarkowanego z przewagą kontynentalnego. Średnie temperatury w styczniu wahają się między -3oC a -5oC, natomiast w lipcu od 15oC do 20oC.
Opady przeciętnie wynoszą od 500 do 700 mm rocznie. Znacznie jednak jest chłodniej i dużo większe opady występują w górach. W Tatrach opady są czterokrotnie wyższe niż na nizinach i wynoszą przeciętnie 2000 mm w ciągu roku.
Prawie wszystkie rzeki Słowacji uchodzą do Dunaju. Ta największa rzeka kraju płynie granicą słowacko - węgierską na długości 172 km. Najdłuższy na terenie Słowacji jest natomiast Wag - 367 km. Jego głęboka dolina ma ważne znaczenie komunikacyjne. Prowadzi wzdłuż niego droga i linia kolejowa łącząca Bratysławę z Koszycami. O osiemdziesiąt kilometrów krótszy jest Hron.
Naturalne jeziora na Słowacji występują tylko w Tatrach. Jest tu jednak kilka dużych, sztucznych zbiorników wodnych, nazwanych z powodu braku dostępu do prawdziwego - morzami.
Największe z nich to leżące u stóp Tatr Liptowskie Morze, powstałe przez zbudowanie zapory na Wagu. Na granicy z Polską leży Jezioro Orawskie. Budowa kolejnego zbiornika w Komarnie na Dunaju stała się kością niezgody pomiędzy Słowacją a Węgrami.
Walorem Słowacji jest stosunkowo mało zmieniona i dzika górska przyroda. W lasach do dziś żyje sporo niedźwiedzi, a także wilków i rysi. W górach zaznacza się wyraźnie piętrowość roślinności. Ku południu kraju zwiększa się także udział lasów liściastych.
Szczególne walory krajobrazowe wiążą się z występowaniem skał wapiennych. Tworzą się w nich jaskinie pełne malowniczych nacieków. Jednymi z ciekawszych są Demianowskie Jaskinie w Niżnych Tatrach.
Szczególnie duże skupisko jaskiń znajduje się w Słowackim Krasie. Jaskinia Domica, leżąca częściowo po stronie słowackiej, a częściowo po węgierskiej liczy 22 km długości. Jest to jeden z większych systemów jaskiniowych na świecie.
Wapienny Słowacki Raj to kraina głębokich i wąskich wąwozów (těsňavy) urozmaiconych malowniczymi wodospadami.