Kultura Peru
Po bogatej kulturze <strong>Inków</strong> zostały do dziś przede wszystkim rozrzucone po Andach ruiny miast i budowli. Najbardziej znane pozostałości dawnych inkaskich zabudowań to <strong>Machu Picchu</strong> i <strong>Cuzco</strong>, wpisane na listę Dziedzictwa Kulturowego UNESCO.
Po bogatej kulturze Inków zostały do dziś przede wszystkim rozrzucone po Andach ruiny miast i budowli. Najbardziej znane pozostałości dawnych inkaskich zabudowań to Machu Picchu i Cuzco, wpisane na listę Dziedzictwa Kulturowego UNESCO.
Pierwsze z nich, składające się z kamiennych świątyń, pałaców i innych okazałych budowli, wzniesione zostało w XV w., w czasach największej świetności imperium Inków. Położone w pobliżu Cuzco, było od XIII do XVI wieku wielkim centrum kultury Inków. Miasto zostało w dużym stopniu zniszczone w czasach konkwisty. Obecnie pozostałości indiańskich budowli stanowią często jedynie fundamenty budynków kolonialnych, w tym kościołów i pałacu arcybiskupa.
Zdarzało się jednak czasami, że zdobywcy czerpali z dorobku kultury inkaskiej. W Peru stworzony został odrębny styl architektoniczny, wywodzący się z połączenia tradycji sztuki hiszpańskiej z tradycyjnym budownictwem miejscowych Indian.
Peru jest krajem z największym udziałem rdzennej ludności indiańskiej na świecie. Stąd w kulturze peruwiańskiej wciąż są żywe tradycje Indian andyjskich. Przejawiają się w sztuce ludowej, rękodziele, w muzyce i tańcu.
Większość Indian zachowała dawne obyczaje, a w użyciu nadal pozostają języki indiańskie. Indianie są najczęściej dwujęzyczni, znają także obowiązujący urzędowy język hiszpański.
Do peruwiańskich ciekawostek należą osady Indian Uru, zamieszkujących jezioro Titicaca. Ich wioski były budowane na wielkich, pływających po jeziorze tratwach z tataraku i trzciny.
Nieodłącznym elementem kultury peruwiańskiej jest muzyka i taniec. Tradycyjna muzyka andyjska grana jest głównie na instrumentach dętych i perkusyjnych. Często wykonywana jest na żywo w czasie licznych świąt (fiestas), a także w restauracjach i barach.
Najbardziej znaną formą tej muzyki jest huayno. Jest to jednocześnie nazwa tańca, którego liczne odmiany mają duże znaczenie obrzędowe i religijne. Są także wyrazem przynależności do określonej grupy społecznej. Na wybrzeżu muzyka ma odmienny charakter. Czerpie głównie z tradycji hiszpańskich i afrykańskich, a główne instrumenty to gitara i cajón, drewniane pudło do wybijania rytmu. Najpopularniejszym tańcem jest marinera, tańczona z chustami. W wielu miejscowościach wybrzeża corocznie odbywają się konkursy tradycyjnego tańca.
W Peru hucznie i kolorowo obchodzi się liczne w roku święta, w dużym stopniu związane z dominującą religią katolicką. W wielu z nich widoczne jest przemieszenie chrześcijaństwa z dawnymi wierzeniami i zwyczajami indiańskimi. Barwne pochody, procesje i fiesty urządzane są w czasie obchodów głównych świąt.
Podczas karnawału urządzane są bitwy wodne. Z Wielkim Tygodniem wiążą się malownicze procesje religijne. 24 czerwca, czyli letnie przesilenie było największym świętem Inków - Inti Raymi. Dziś obchodzone jest jako święto państwowe. Osobliwie obchodzi się 2 listopada, czyli Dzień Zaduszny. Na groby rodzinne zanosi się wówczas jedzenie, napoje i kwiaty. 5 listopada to z kolei Dzień Puno. Zabawy i tańce, które odbywają się na ulicach w Puno, nawiązują do legendy o wynurzeniu się pierwszego z Inków z jeziora Titicaca.
Zdarzało się jednak czasami, że zdobywcy czerpali z dorobku kultury inkaskiej. W Peru stworzony został odrębny styl architektoniczny, wywodzący się z połączenia tradycji sztuki hiszpańskiej z tradycyjnym budownictwem miejscowych Indian.
Peru jest krajem z największym udziałem rdzennej ludności indiańskiej na świecie. Stąd w kulturze peruwiańskiej wciąż są żywe tradycje Indian andyjskich. Przejawiają się w sztuce ludowej, rękodziele, w muzyce i tańcu.
Większość Indian zachowała dawne obyczaje, a w użyciu nadal pozostają języki indiańskie. Indianie są najczęściej dwujęzyczni, znają także obowiązujący urzędowy język hiszpański.
Do peruwiańskich ciekawostek należą osady Indian Uru, zamieszkujących jezioro Titicaca. Ich wioski były budowane na wielkich, pływających po jeziorze tratwach z tataraku i trzciny.
Nieodłącznym elementem kultury peruwiańskiej jest muzyka i taniec. Tradycyjna muzyka andyjska grana jest głównie na instrumentach dętych i perkusyjnych. Często wykonywana jest na żywo w czasie licznych świąt (fiestas), a także w restauracjach i barach.
W Peru hucznie i kolorowo obchodzi się liczne w roku święta, w dużym stopniu związane z dominującą religią katolicką. W wielu z nich widoczne jest przemieszenie chrześcijaństwa z dawnymi wierzeniami i zwyczajami indiańskimi. Barwne pochody, procesje i fiesty urządzane są w czasie obchodów głównych świąt.
Podczas karnawału urządzane są bitwy wodne. Z Wielkim Tygodniem wiążą się malownicze procesje religijne. 24 czerwca, czyli letnie przesilenie było największym świętem Inków - Inti Raymi. Dziś obchodzone jest jako święto państwowe. Osobliwie obchodzi się 2 listopada, czyli Dzień Zaduszny. Na groby rodzinne zanosi się wówczas jedzenie, napoje i kwiaty. 5 listopada to z kolei Dzień Puno. Zabawy i tańce, które odbywają się na ulicach w Puno, nawiązują do legendy o wynurzeniu się pierwszego z Inków z jeziora Titicaca.
Peru na skróty
Miejsca:
Oferty:
Przewodnik - Galeria
1/26