Początkowo tereny te w I tysiącleciu p.n.e. zamieszkiwane były przez <strong>Celtów</strong>. Jednak z czasem wypierani byli przez napływające z północy <strong>plemiona germańskie</strong>. W I wieku p.n.e. obszar południowo-zachodni wszedł pod władanie <strong>Imperium Rzymskiego</strong>, a po jego upadku tymi terenami rządzili <strong>Frankowie</strong>. Dzięki temu plemiona zostały bardzo szybko <strong>schrystianizowane</strong> (do IX wieku).
Początkowo tereny te w I tysiącleciu p.n.e. zamieszkiwane były przez Celtów. Jednak z czasem wypierani byli przez napływające z północy plemiona germańskie. W I wieku p.n.e. obszar południowo-zachodni wszedł pod władanie Imperium Rzymskiego, a po jego upadku tymi terenami rządzili Frankowie. Dzięki temu plemiona zostały bardzo szybko schrystianizowane (do IX wieku).
W wyniku podziału państwa frankońskiego, wschodnia część została przydzielona Ludwikowi, zwanemu później Niemieckim. Jednak po niedługim czasie nowe państwo uległo dezintegracji i podzieliło się.
Zjednoczenie państwa nastąpiło za panowania dynastii Ludolfingów, dzięki pomocy kościoła. Otto I zajął Italię i koronował się na cesarza, dając tym początek I Rzeszy Niemieckiej.
Zapoczątkowało to rywalizację między cesarzem a papieżem o dominację - konflikt który podzielił cała Europę. Władza cesarza nie była jednak mocna w samych Niemczech. Państwo to stale osłabiały wewnętrzne rozłamy między poszczególnymi księstwami i walka o władzę między trzema potężnymi rodami: Habsburgami, Luksemburgami i Wittelsbachami.
Dodatkowym elementem, który pogłębił jeszcze bardziej konflikt, był rozłam w kościele spowodowany wystąpieniem Marcina Lutra w 1517 r. i zapoczątkowana przez niego z nim reformacja.
Wydarzenia te podzieliły Rzeszę na dwie części: północną, gdzie religią dominującą jest protestantyzm i południową z kościołem rzymsko - katolickim. Wojna trzydziestoletnia, w której na przeciwko siebie stanęły oba obozy popierane przez sąsiednie państwa europejskie nie przyniosła rozstrzygnięcia, za to całkowicie osłabiła władzę cesarza.
Piastujący tę godność Habsburgowie skupili się na umacnianiu władzy w swoich ziemiach dziedzicznych, czyli w Austrii.
Umacniać zaczęła się natomiast pozycja Prus, powstałych z połączenia ziem Hohenzollernów - Brandenburgii i Prus Książęcych. Wykorzystując osłabienie Polski królestwo to dokonało w XVIII wieku znacznej ekspansji terytorialnej, stając się wkrótce największą potęgą Niemiec.
Wzrost patriotyzmu ogólnoniemieckiego po wojnach napoleońskich przyczynił się do podjęcia prób zjednoczenia Niemiec. W 1866 r. doszło do wojny między Prusami a Austrią o hegemonię w procesie zjednoczeniowym. Pokonane ostatecznie cesarstwo Habsburgów przekształciło się w Austro-Węgry, natomiast Prusy proklamowały II Rzeszę Niemiecką, na czele której stanął cesarz Wilhelm I z dynastii Hohenzollerów.
Przełom XIX/XX wiek to czas, kiedy Niemcy stają się potęgą światową. Sprzyjała temu kolonizacja w Afryce (Togo, Kamerun, Namibia) i Oceanii (Archipelag Bismarcka, Wyspy Salomona). Skutkiem tego jednak był wzrost napięcia międzynarodowego w Europie, który ostatecznie doprowadził do powstania dwóch wielkich bloków politycznych: w 1882 r. Niemcy zawarły układ z Austro-Węgrami i Włochami tworząc tzw. Trójprzymierze. Ich przeciwwagą stała się brytyjsko-francuska Ententa. I wojna światowa, będąca efektem starcia obu bloków, pomimo początkowych zwycięstw, przyniosła Niemcom klęskę, a rewolucja listopadowa w 1918 r. doprowadziła do obalenia monarchii i utworzenia Republiki Weimarskiej.
Powojenny kryzys, hiperinflacja i niepokoje rewolucyjne doprowadziły do radykalizacji nastrojów społecznych, co skutecznie wykorzystał Adolf Hitler, tworząc w 1933 roku partię nazistowską, która wkrótce wygrała wybory. Po śmierci prezydenta powołał siebie na wodza (Führer) i kanclerza Rzeszy.
W 1938 r. Hitler rozpoczął realizację swojego planu podboju Europy. Najazd na Polskę we wrześniu 1939 r. zapoczątkował II wojnę światową. Pomimo zwycięstw w pierwszej fazie wojny Niemcy poniosły klęskę. Wynikiem przegranej była utrata terytoriów na wschód od Odry i Nysy Łużyckiej, a kraj został podzielony na 4 strefy okupacyjne: amerykańską, brytyjską, francuską i rosyjską.
W 1949 r. połączono trzy pierwsze strefy, dzięki czemu powstała Republika Federalna Niemiec, natomiast ze strefy radzieckiej powstała Niemiecka Republika Demokratyczna.
Granica między tymi dwoma państwami stała się jednocześnie granicą pomiędzy dwoma blokami militarnymi: NATO i Układem Warszawskim. Ponowne zjednoczenie Niemiec nastąpiło 3 października 1990r. a stolicą znów stał się Berlin.
Opinie o miastach w Niemczech
5,0
Seebach
lublin
Polecam Ogólnie: opis nieaktualny obecnie hotel w tym uroczym miejscu jest zamkniety z powodu remontu. spłoną na wiosnę. w pobliżu jest jednak sporo domów gościnnych w których można znaleść noclegi ceny różne. ja z żona zwiedzałem G. Szwarcwaldzkie za pracę. mielismy noclegi i jadło oraz kieszonkowe w małej prywatnej winnicy i tam pracowaliśmy. ten sposób polecam najtwardszym. innym polecam skorzystanie z oferty biur turystycznych. miłe jest porównanie do naszych Bieszczadów. polecam wyjazd w tamte strony w pobliżu Waldulm i Kappelrodeck urocze miejscowośći z pięknymi winnicami i na jesieni tradycyjnymi winnymi paradami. Aktywny wypoczynek: wygodne i w większości asfaltowe trasy nawet w winnicach doskonałe dla piechurów Życie nocne: trzeba to przeżyć Jedzenie i restauracje: kasztany i potrawy z dyni rewelka. polecam restaurację rebstock w Waldulmie obsługa na światowym poziomie. bardzo miłe jest to że ma się kontakt z szefostwem restauracji Pogoda: byliśmy tam i zimą i jesienią polecamy