Historia Japonii
<rys1 p="">Historia Japonii zawsze wiązała się z jej izolacją terytorialną. Pierwsze przedostały się tu <strong>ludy rybackie, zbierackie i łowieckie</strong> poprzez mosty lądowe z Korei i Syberii. Pierwszą dokładną datą w dziejach kraju jest rok 57 n.e., kiedy cesarz chiński z dynastii Han uznał za króla władcę <strong>rólestwa Yamato</strong> - czcicieli słońca. Był to pierwszy okres formowania się państwa ze związków plemiennych. Zjednoczenie było ostatecznie dokonane około 300 roku, a Królestwo Yamato przetrwało do 710 r.
Kolejny okres w historii kraju to czas osłabienia władzy centralnej i upadku ekonomicznego. Rozłam nastąpił głównie dzięki samurajom (stan rycerski) którzy w obawie o swą autonomię przeciwstawiali się władzy stolicy. W XII w rozpoczął się długi okres rządów feudalnych sprawowanych przez następujące o sobie rody samurajów, który można podzielić na pięć okresów.
Podczas pierwszego z nich, okresu Kamakury (1185-1333) Japonia została dwukrotnie napadnięta przez wojska mongolskie pod wodzą Kubiłaj-chana. Obie napaści zostały odparte (głównie dzięki wyspiarskiemu położeniu Japonii), ale państwo zostało osłabione. W okresie Muromachi (1333-1576) panował cesarz Go-Daigo, aż do rewolty na czele której stanął niezadowolony szogun Ashikaga, doprowadzając do ucieczki cesarza w góry. Rządy Ashikagi i jego potomków doprowadziły do rozprzestrzeniania się chaosu w kraju a w rezultacie do wojny domowej.
W ten sposób rozpoczął się okres izolacji: wprowadzono zakaz podróżowania, handlu z zagranicą, a nacisk kładziono na bezwzględne posłuszeństwo i lojalność.
Wreszcie w 1867 r. obalono szogunat i cesarz Meiji odzyskał kontrolę nad sprawami państwa i zaczął wyprowadzać je z izolacji. Zaczął rozwijać gospodarkę kapitalistyczną wzorując ja na państwach Europejskich. Był to także początek ekspansji terytorialnej W 1874 r. pod władzą Japonii znalazł się Tajwan, a w 1875 w zamian za Sachalin Rosja oddała Japonii Kuryle.
Wpływy Japonii wzrosły jeszcze bardziej po wygranych wojnach: japońsko-chińskiej (1894-95) oraz rosyjsko-japońskiej (1904-05). Zdobycze terytorialne podniosły ją do rangi mocarstwa.
Podczas I wojny światowej Japonia stanęła po stronie aliantów, ale raczej nie angażowała się w działania wojenne.
W 1940 r. Japonia podpisała pakt z Niemcami i Włochami, a 7 grudnia 1941 roku włączyła się w II wojnę światową atakiem na Pearl Harbor. Pierwotnie Japończycy odnosili sukcesy przesuwając fronty aż po Indie i krańce Australii. Amerykanie rozpoczęli kontratak dopiero po bitwie o Midway i zwrócili cały impet przeciwko Japonii, która w krótkim czasie była zmuszona do odwrotu na wszystkich frontach. Gdy na Hiroszimę i Nagasaki zostały zrzucone bomby atomowe, 2 września 1945 cesarz Hirohito ogłosił bezwarunkową kapitulację. Do 1952 r. Japonia znajdowała się pod okupacją amerykańską, która miała na celu zdemilitaryzowanie kraju i pozbawienie cesarza władzy.
W okresie powojennym rozpoczął się gwałtowny wzrost gospodarczy kraju. Szybko rozwijające się dziedziny gospodarki: elektronika, automatyka, przemysł samochodowy, komputerowy, bankowość oraz ekspansywność handlu zagranicznego sprawiły, że Japonia stała się jednym z najbardziej rozwiniętych krajów świata.
Obecnie PKB wynosi 4616 mld USD, inflacja nie przekracza 2 %, a bezrobocia praktycznie nie ma.
Japonia na skróty
Przewodnik - Galeria
1/26