Geografia Indonezji
Indonezja jest państwem <strong>wyspiarskim</strong>. Do archipelagu należy 13 677 wysp, z tego największe to <strong>Sumatra</strong>, <strong>Borneo</strong>, <strong>Jawa</strong>, <strong>Celebes</strong> i część <strong>Nowej Gwinei</strong>. Większość z nich jest górzysta.
Indonezja jest państwem wyspiarskim. Do archipelagu należy 13 677 wysp, z tego największe to Sumatra, Borneo, Jawa, Celebes i część Nowej Gwinei. Większość z nich jest górzysta.
Cały obszar charakteryzuje się dużą aktywnością sejsmiczną i wulkaniczną. Znajduje się tu ponad 330 wulkanów, z tego około 130 czynnych. Erupcje wulkanów indonezyjskich są bardzo gwałtowne. Wulkany wyrzucają ogromne ilości popiołów i gazów, stając się ogromnym zagrożeniem dla ludności gęsto zasiedlającej żyzne wulkaniczne ziemie.
Wybuch wulkanu Tambora na Sumbawie w 1815r. uznaje się za najpotężniejszy w dziejach ludzkości. Skutki tej erupcji były odczuwalne na całej kuli ziemskiej, m.in. nastąpiły okresowe zmiany klimatu.
Wzdłuż zachodniego wybrzeża Sumatry ciągnie się łańcuch górski wraz z licznymi stożkami wulkanicznymi. Czynne wulkany znajdują się przede wszystkim w południowej części wyspy. Występuje tu także wiele kraterowych jezior.
Wschodnia część wyspy to rozległe, bagniste równiny, porośnięte przy brzegach lasami namorzynowymi.
Masywy i płaskowyże wulkaniczne stanowią główny element krajobrazu na Jawie. Poszczególne wulkaniczne szczyty (wysokości 2500-3600 m n.p.m.), ciągnące się wzdłuż osi wyspy, porozdzielane są głębokimi dolinami rzek. Z około 100 wulkanów, które znajdują się na Jawie, czynnych jest 50. Północne wybrzeża wyspy zajmują aluwialne niziny nadbrzeżne. Rzeźba zachodniej części Borneo jest pagórkowata. Tworzą ją bowiem stare, zniszczone masywy górskie. W środkowej i wschodniej części wyspy ciągną się młode pasma górskie, z najwyższym szczytem, Longnawan, o wysokości blisko 3 tys. m n.p.m. Bagniste równiny nadbrzeżne znajdują się głównie na południu wyspy.
Celebes jest wyspą o najbardziej urozmaiconej linii brzegowej z wieloma długimi półwyspami i zatokami. Zarówno środek, jak i wszystkie półwyspy, mają charakter górzysty. Znajdują się tu także wulkany.
Południowa część Nowej Gwinei to rozległa zabagniona nizina. W części środkowej natomiast, wzdłuż osi wyspy, przebiega łańcuch Gór Centralnych. W paśmie Gór Śnieżnych znajduje się najwyższy szczyt Indonezji, Puncak Jaya (5029 m n.p.m.). W masywie tym występują jedyne na archipelagu lodowce.
Archipelag położony jest w strefie klimatu równikowego wilgotnego i wybitnie wilgotnego. Średnia temperatura roczna wynosi 25-27°C i jest praktycznie zbliżona przez cały rok: roczna amplituda temperatury powietrza jest bowiem poniżej 1°C. Temperatura nigdy nie spada poniżej 20°C.
Średnie roczne sumy opadów wynoszą 2000-3000 mm, a w górach nawet do 5000 mm. Na wyspach zachodnich opady rozłożone są równomiernie przez cały rok. W części wschodniej natomiast, na skutek napływu suchych mas powietrza z kontynentu australijskiego, zaznacza się pora sucha (lipiec, sierpień). Generalnie jednak pory roku nie występują.
W okresie od maja do czerwca występują nad wyspami tajfuny, docierające z południowego-wschodu.
Rzeki na wyspach indonezyjskich są krótkie, jednak bardzo zasobne w wodę. Najlepiej rozwiniętą sieć rzeczną posiada Borneo. Największą rzeką jest Kapuas o długości 1010 km. Jeziora są nieliczne i mają najczęściej genezę tektoniczną lub wulkaniczną. Dużą powierzchnię zajmują także tereny podmokłe i bagienne. Bagna na Borneo należą do największych na świecie.
Do atrakcji przyrodniczych Indonezji należą krajobrazy wulkaniczne i wysokogórskie, przybrzeżne rafy koralowe oraz jeden z największych na świecie obszarów lasów równikowych z ogromną różnorodnością gatunków.
Wybuch wulkanu Tambora na Sumbawie w 1815r. uznaje się za najpotężniejszy w dziejach ludzkości. Skutki tej erupcji były odczuwalne na całej kuli ziemskiej, m.in. nastąpiły okresowe zmiany klimatu.
Wzdłuż zachodniego wybrzeża Sumatry ciągnie się łańcuch górski wraz z licznymi stożkami wulkanicznymi. Czynne wulkany znajdują się przede wszystkim w południowej części wyspy. Występuje tu także wiele kraterowych jezior.
Wschodnia część wyspy to rozległe, bagniste równiny, porośnięte przy brzegach lasami namorzynowymi.
Masywy i płaskowyże wulkaniczne stanowią główny element krajobrazu na Jawie. Poszczególne wulkaniczne szczyty (wysokości 2500-3600 m n.p.m.), ciągnące się wzdłuż osi wyspy, porozdzielane są głębokimi dolinami rzek. Z około 100 wulkanów, które znajdują się na Jawie, czynnych jest 50. Północne wybrzeża wyspy zajmują aluwialne niziny nadbrzeżne. Rzeźba zachodniej części Borneo jest pagórkowata. Tworzą ją bowiem stare, zniszczone masywy górskie. W środkowej i wschodniej części wyspy ciągną się młode pasma górskie, z najwyższym szczytem, Longnawan, o wysokości blisko 3 tys. m n.p.m. Bagniste równiny nadbrzeżne znajdują się głównie na południu wyspy.
Celebes jest wyspą o najbardziej urozmaiconej linii brzegowej z wieloma długimi półwyspami i zatokami. Zarówno środek, jak i wszystkie półwyspy, mają charakter górzysty. Znajdują się tu także wulkany.
Południowa część Nowej Gwinei to rozległa zabagniona nizina. W części środkowej natomiast, wzdłuż osi wyspy, przebiega łańcuch Gór Centralnych. W paśmie Gór Śnieżnych znajduje się najwyższy szczyt Indonezji, Puncak Jaya (5029 m n.p.m.). W masywie tym występują jedyne na archipelagu lodowce.
Archipelag położony jest w strefie klimatu równikowego wilgotnego i wybitnie wilgotnego. Średnia temperatura roczna wynosi 25-27°C i jest praktycznie zbliżona przez cały rok: roczna amplituda temperatury powietrza jest bowiem poniżej 1°C. Temperatura nigdy nie spada poniżej 20°C.
W okresie od maja do czerwca występują nad wyspami tajfuny, docierające z południowego-wschodu.
Rzeki na wyspach indonezyjskich są krótkie, jednak bardzo zasobne w wodę. Najlepiej rozwiniętą sieć rzeczną posiada Borneo. Największą rzeką jest Kapuas o długości 1010 km. Jeziora są nieliczne i mają najczęściej genezę tektoniczną lub wulkaniczną. Dużą powierzchnię zajmują także tereny podmokłe i bagienne. Bagna na Borneo należą do największych na świecie.
Do atrakcji przyrodniczych Indonezji należą krajobrazy wulkaniczne i wysokogórskie, przybrzeżne rafy koralowe oraz jeden z największych na świecie obszarów lasów równikowych z ogromną różnorodnością gatunków.
Indonezja na skróty
Miejsca:
Hotele:
Przewodnik - Galeria
1/26