Nabq - Przewodnik

90-kilometrowy odcinek wybrzeża powyżej wylotu zatoki Aqaba aż po Dahab na północy objęto ochroną. Nosi on nazwę Nabq - taką samą, jak niewielka oaza i beduińska wioska. Ponieważ docierają tu tylko nieliczne łodzie z Naaamy, na rafach jest ciszej niż w okolicach Cieśniny Tirańskiej czy Ras Muhammad. Większość turystów przyjeżdża na pół-dniowe wycieczki, by obejrzeć lasy namorzynowe - najbardziej wysunięte na północ na świecie. Namorzyny potrafią odfiltrowywać sól z morskiej wody i dzięki temu mogą rosnąć na brzegach tropikalnych mórz. Wiążąc osady, przeciwdziałają erozji wybrzeża, osłaniają wrażliwe na powodzie wadi w głębi lądu, zamieszkiwane przez kozice, góralki, lisy i inne dzikie zwierzęta, a także same stanowią środowisko, w którym rozmnażają się ryby i ptaki wędrowne (latem i jesienią).

Do Nabq lepiej wybrać się z kimś, kto zna te tereny, ponieważ wcale nietrudno natknąć się na miny z czasów wojen izraelsko-egipskich - w 1995 r. zginęło w ten sposób kilkoro turystów podróżujących jeepem.