Minja - Przewodnik

Choć Minja (Minya, Minia) leży stosunkowo daleko od większości wykopalisk, zawsze była uznawana za jedną z lepszych baz wypadowych. Miasto jest stolicą prowincji, a swoisty urok nadają mu stare wille zbudowane przez włoskich architektów dla greckich i egipskich magnatów bawełnianych (obecnie malowniczo chylące się ku upadkowi pośród rozrośniętych ogrodów) oraz mieszkańcy, znani w całym Egipcie z serdeczności i uczciwości. Pod palmami ocieniającymi miejskie place przesiadują zakochane pary, a uliczni sprzedawcy głośno zachwalają słodkie ziemniaki. Podczas ramadanu można odnieść wrażenie, że połowa mieszkańców miasta śpi na dworze. W lepszych czasach Minja nazywano "Panną Młodą Górnego Egiptu" (Arusa''s-Sa‘id). Turystom pozwala się na ogół na swobodne spacery po mieście, ale chcąc zwiedzić okoliczne wykopaliska, trzeba się nastawić na towarzystwo policji.

Przed dworcem kolejowym rozciąga się plac przypominający jakieś dawne kolonialne miasto północnej Afryki. Szari‘ Gumhurija prowadzi wzdłuż rzędu kawiarni do Midan Tahrir (zwanego też Midan Qasr), gdzie w ciągu dnia koncentruje się życie tego prowincjonalnego miasta. Wieczorem mieszkańcy przechadzają się między Midan Tahrir a Midan Sa‘a (plac Zegarowy), wzdłuż sklepów i jadłodajni ciągnących się w górę szari‘ Gumhurija, aż do nadrzecznej Corniche (promenady zwanej też szari‘ an-Nil). Po drugiej stronie rzeki wyrastają wzgórza Pustyni Wschodniej.

Ograniczona nimi Minja rozciąga się wzdłuż rzeki i sięga na zachód po drugiej stronie kanału Ibrahimija, wkraczając na rozciągające się za nim tereny rolnicze.