Historia Czech
W czasach starożytnych Czechy były zamieszkałe przez <strong>Celtów</strong>. Jedno z ich plemion - <strong>Bojnowie</strong> - dało pierwotną nazwę tej krainie - <strong>Bohemia</strong>. Od VI wieku n.e. zaczęli na te ziemie przybywać Słowianie, którzy w IX wieku utworzyli potężne <strong>Państwo Morawskie</strong>.
W czasach starożytnych Czechy były zamieszkałe przez Celtów. Jedno z ich plemion - Bojnowie - dało pierwotną nazwę tej krainie - Bohemia. Od VI wieku n.e. zaczęli na te ziemie przybywać Słowianie, którzy w IX wieku utworzyli potężne Państwo Morawskie.
Jego upadek wykorzystało jedno z plemion słowiańskich, podległych dotychczas Morawom - Czesi. Podbili okoliczne plemiona, a z czasem uzależnili od siebie także Morawy. Od końca X wieku Czechy na stałe stały się lennem Cesarstwa Niemieckiego.
Rządząca Czechami dynastia Przemyślidów doszła do największej potęgi w XIII wieku. Przemysłowi Otokarowi I udało się zdobyć od cesarza dziedziczną koronę.
Po zamordowaniu małoletniego Wacława III, władzę w Czechach objęła dynastia niemieckich Luksemburgów. Do największego rozkwitu Czechy doprowadził Karol IV. To za jego rządów założono w Pradze uniwersytet i zbudowano słynny kamienny most przez Wełtawę. Karolowi udało się zdobyć dla swojej dynastii tron cesarza Niemiec.
Do Czech napływało wielu niemieckich rzemieślników i górników, którzy podnosili poziom gospodarczy kraju.
Żywioł czeski poczuł się zagrożony. Jan Hus, rektor uniwersytetu, wystąpił z hasłami narodowymi i religijnymi, domagając się m.in. liturgii w języku czeskim. Na soborze w Konstancji w 1415 r., mimo gwarancji nietykalności udzielonej przez króla, został spalony na stosie.
Wywołało to oburzenie w Czechach i zapoczątkowało trwające kilkadziesiąt lat wojny husyckie. Ostatecznie, niechętni Niemcom Czesi, ofiarowali tron królewiczowi polskiemu - Władysławowi Jagiellończykowi. Po bezpotomnej śmierci jego syna Ludwika na tron czeski dostała się dynastia austriackich Habsburgów.
Władcy ci dążyli do coraz większej centralizacji swoich dziedzicznych ziem i całkowitego podporządkowania Pragi Wiedniowi. Wywołało to bunt Czechów, którzy ogłosili detronizację Habsburgów. Cesarz wysłał na Pragę wojsko, które pod Białą Górą w 1620 r. zadało całkowitą klęskę wojskom czeskim.
Szlachta czeska bądź zginęła w bitwie, bądź została wygnana i pozbawiona majątków. Ich miejsce zajęli Niemcy. Czeski na dwieście lat stał się ginącym językiem chłopów i służących.
Dopiero XIX wiek wraz z tworzącą się warstwą inteligencji zapoczątkował czeskie Odrodzenie Narodowe. Upadek monarchii Habsburgów podczas I wojny światowej stworzył możliwości odzyskania niepodległości. Czesi wraz ze Słowakami i Rusinami Zakarpackimi ogłosili w 1918 r. powstanie wspólnego państwa - Czechosłowacji - pod wodzą prezydenta Masaryka.
Przeciwni temu byli zamieszkujący Czechy Niemcy. Dało to pretekst Hitlerowi do zajęcia w 1938 r. terenów przygranicznych, z których utworzył tzw. Sudetenland. Mocarstwa europejskie pokornie wyraziły na to zgodę w układzie monachijskim, a tym samym doszło do faktycznego rozpadu Czechosłowacji. Korzystając z okazji Polska dokonała wówczas niesławnej aneksji Zaolzia. Pół roku później Hitler zajął resztę okrojonych Czech.
Czechosłowacja odrodziła się wraz z końcem II wojny światowej. Prezydent Beneš nakazał wysiedlenie Niemców zamieszkujących tereny przygraniczne. Jednak w wyniku przewrotu w 1948 r. przejęli władzę komuniści. Po latach stalinowskiego terroru nowy I sekretarz KPČ - A. Dubčak ogłosił w kwietniu 1968 r. program "socjalizmu z ludzką twarzą".
Wypadki Praskiej Wiosny zaniepokoiły władze Związku Radzieckiego, który wraz z innymi państwami bloku wschodniego, w tym Polską, dokonał w sierpniu inwazji na Czechosłowację.
Dopiero upadek komunizmu w innych krajach bloku wschodniego i w Związku Radzieckim pozwolił na przeprowadzenie w listopadzie 1989 r. Aksamitnej Rewolucji, w wyniku której komuniści zostali odsunięci od władzy.
Prezydentem został opozycjonista Vaclav Havel. Jednakże tendencje separatystyczne na Słowacji doprowadziły do ostatecznego podziału Czechosłowacji na dwa państwa w dniu 1.01.1993 r.
Po zamordowaniu małoletniego Wacława III, władzę w Czechach objęła dynastia niemieckich Luksemburgów. Do największego rozkwitu Czechy doprowadził Karol IV. To za jego rządów założono w Pradze uniwersytet i zbudowano słynny kamienny most przez Wełtawę. Karolowi udało się zdobyć dla swojej dynastii tron cesarza Niemiec.
Do Czech napływało wielu niemieckich rzemieślników i górników, którzy podnosili poziom gospodarczy kraju.
Żywioł czeski poczuł się zagrożony. Jan Hus, rektor uniwersytetu, wystąpił z hasłami narodowymi i religijnymi, domagając się m.in. liturgii w języku czeskim. Na soborze w Konstancji w 1415 r., mimo gwarancji nietykalności udzielonej przez króla, został spalony na stosie.
Wywołało to oburzenie w Czechach i zapoczątkowało trwające kilkadziesiąt lat wojny husyckie. Ostatecznie, niechętni Niemcom Czesi, ofiarowali tron królewiczowi polskiemu - Władysławowi Jagiellończykowi. Po bezpotomnej śmierci jego syna Ludwika na tron czeski dostała się dynastia austriackich Habsburgów.
Władcy ci dążyli do coraz większej centralizacji swoich dziedzicznych ziem i całkowitego podporządkowania Pragi Wiedniowi. Wywołało to bunt Czechów, którzy ogłosili detronizację Habsburgów. Cesarz wysłał na Pragę wojsko, które pod Białą Górą w 1620 r. zadało całkowitą klęskę wojskom czeskim.
Szlachta czeska bądź zginęła w bitwie, bądź została wygnana i pozbawiona majątków. Ich miejsce zajęli Niemcy. Czeski na dwieście lat stał się ginącym językiem chłopów i służących.
Dopiero XIX wiek wraz z tworzącą się warstwą inteligencji zapoczątkował czeskie Odrodzenie Narodowe. Upadek monarchii Habsburgów podczas I wojny światowej stworzył możliwości odzyskania niepodległości. Czesi wraz ze Słowakami i Rusinami Zakarpackimi ogłosili w 1918 r. powstanie wspólnego państwa - Czechosłowacji - pod wodzą prezydenta Masaryka.
Przeciwni temu byli zamieszkujący Czechy Niemcy. Dało to pretekst Hitlerowi do zajęcia w 1938 r. terenów przygranicznych, z których utworzył tzw. Sudetenland. Mocarstwa europejskie pokornie wyraziły na to zgodę w układzie monachijskim, a tym samym doszło do faktycznego rozpadu Czechosłowacji. Korzystając z okazji Polska dokonała wówczas niesławnej aneksji Zaolzia. Pół roku później Hitler zajął resztę okrojonych Czech.
Czechosłowacja odrodziła się wraz z końcem II wojny światowej. Prezydent Beneš nakazał wysiedlenie Niemców zamieszkujących tereny przygraniczne. Jednak w wyniku przewrotu w 1948 r. przejęli władzę komuniści. Po latach stalinowskiego terroru nowy I sekretarz KPČ - A. Dubčak ogłosił w kwietniu 1968 r. program "socjalizmu z ludzką twarzą".
Wypadki Praskiej Wiosny zaniepokoiły władze Związku Radzieckiego, który wraz z innymi państwami bloku wschodniego, w tym Polską, dokonał w sierpniu inwazji na Czechosłowację.
Dopiero upadek komunizmu w innych krajach bloku wschodniego i w Związku Radzieckim pozwolił na przeprowadzenie w listopadzie 1989 r. Aksamitnej Rewolucji, w wyniku której komuniści zostali odsunięci od władzy.
Prezydentem został opozycjonista Vaclav Havel. Jednakże tendencje separatystyczne na Słowacji doprowadziły do ostatecznego podziału Czechosłowacji na dwa państwa w dniu 1.01.1993 r.
Opinie o miastach w Czechach
Cerny Dul
Magda
Super baza dla początkujących narciarzy i rodzin z dziećmi.Fajna szkółka. Darmowy skibus do innych stoków. Chyba tylko jeden sklep spożywczy.
Czechy na skróty
Miejsca:
Oferty:
Przewodnik - Galeria
1/26