Nazywany "perłą Adriatyku" lub "Wenecją Północy" Dubrownik jest prawdziwą wizytówką Chorwacji. Stara część miejscowości została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Przyciąga do siebie co roku tysiące turystów, którzy spacerują na murach obronnych starego miasta i podziwiają przepiękne widoki na Riwierę Dubrownika.
Dubrownik nie jest jedynie miastem wybieranym na krótką, jednodniową wycieczkę dla turystów spędzających wakacje w Chorwacji. Stanowi popularny kurort dla podróżnych przyjeżdżających na wczasy, oferując przepiękne plaże, krystalicznie czystą wodę i wiele pięknych miasteczek rozciągniętych na całej Riwierze, obejmującą tzw. Południową Dalmację. W centralnym mieście regionu Południowej Dalmacji znajdziemy wszystko, czego tylko turysta mógłby zapragnąć. Dubrownik uznawany jest za jedno z najpiękniejszych miast nie tylko Europy, ale i na świecie. Spacer po starówce pozwala poczuć historyczną atmosferę tego miejsca. Starożytne miasto otoczone jest niebosiężnymi murami o wysokości nawet 25 metrów i długości 1940 metrów. Znakomicie zachowały się tu zabytki, takie jak Pałac Rektorów, apteka z XIV wieku czy klasztor franciszkanów. Stare miasto Dubrownika jest unikalne, ponieważ zachował się tu w zasadzie nienaruszony układ urbanistyczny średniowiecznego ośrodka, z licznymi umocnieniami obronnymi - basztami. Początkowo w okresie średniowiecza, stare miasto Dubrownika stanowiło osobną wysepkę Lausa, oddzieloną od lądu bagnistym przesmykiem. Na początku VII wieku osiedlili się na niej uchodźcy z Epidaurum. Osada nosiła nazwę Ragusium, a na stałym lądzie naprzeciwko wysepki Słowianie założyli osadę Dubrownik. W XII wieku oba ośrodki połączono, zasypując przesmyk, na którego miejscu powstała główna ulica miasta Stradun. Od początku istnienia Dubrownik otoczony był murami obronnymi, które utworzyły twierdzę. Początkowo miasto podlegało Cesarstwu Bizantyjskiemu, a następnie związało się z Wenecją. W 1358 roku dostało się pod zwierzchnictwo Królestwa Węgier, a po jego upadku pod imperium otomańskie. Rozkwit miasta przypada na okres od XIII do XV wieku. Po upadku Republiki Dubrownickiej, miasto znajdowało się pod panowaniem Królestwa Włoch, później połączone z Prowincjami Iliryjskimi, a następnie dołączone do Królestwa Dalmacji i do Cesarstwa Austrii. Stare miasto zostało poważnie zniszczone po ostrzale artyleryjskim w wojnie z Serbią i Czarnogórą. Obecnie funkcjonowanie miasta opiera się głównie na turystyce.