Prześliczny
Trogir to wzorcowy przykład średniowiecznego układu urbanistycznego. Starówka, wpisana w 1997 r. na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego
UNESCO, zajmuje przybrzeżną wysepkę w kształcie głowy żmii, oddzieloną tzw. Fošą od stałego lądu oraz Kanałem Trogirskim od przeciwległej
wyspy Ciovo. Z obu stron prowadzą do niej mosty. Zabudowa jest zwarta, a uliczki wąskie i kręte.
Zwiedzanie
Najważniejszy zabytek Trogiru -
katedra św. Wawrzyńca (katedrala sv. Lovro; 9.00-12.00 i 16.00-19.00) na Trgu Ivana Pavla II - od kilku lat jest w remoncie, ale można już zwiedzać wnętrze (wejście z boku). Z przodu wyrasta wysoka wieża-dzwonnica (47 m), wznoszona przez prawie dwieście lat (1405-1598). Ciemne nastrojowe wnętrze bazyliki przykrywa nietypowe sklepienie z poprzecznymi łukami.
Na przedłużeniu biegnącego z lądu stałego mostu stoi
brama Lądowa (Kopnena vrata) z rzeźbą patrona miasta, św. Jana Ursiniego, zwana również bramą Północną. Wzniesiono ją w stylu późnorenesansowym w XVII w.
Przy ul. Gradskiej 49, między katedrą a targowiskiem wznosi się pałac Garanjin-Fanfogna, obecnie
Muzeum Miejskie (Gradski muzej; pn.-pt. 7.00-15.00, sb, 9.00- 12.00, godziny i dni otwarcia często ulegają zmianom). Ekspozycja obejmuje przede wszystkim obiekty związane z historią miasta i cenne przedmioty zgromadzone przez lokalną arystokrację.
Brama Morska (Morska vrata), renesansowy obiekt z 1593 r., zamyka od południa główny trakt komunikacyjny na starym mieście. Idąc od bramy Morskiej promenadą na zachód, dochodzi się do renesansowego pałacu Lučić (róg ul. Bl. Augustina Kažotića) z ciekawym portalem i dziedzińcem.
Zobacz również: