Bez cienia przesady można stwierdzić, że Park Narodowy
Jeziora Plitwickie (Nacionalni park Plitvička jezera) to
najciekawsze miejsce na
wakacje w Chorwacji poza wybrzeżem. Ciąg niewielkich jezior o niesamowitym turkusowym kolorze przegradzają wapienne bariery, tworząc liczne małe wodospady (i jeden duży), a wokół panoszy się dziewicza przyroda; żyją tu nawet
niedźwiedzie. Niezwykła uroda miejsca została doceniona już dawno.
Pierwsze próby utworzenia parku narodowego podejmowano w latach 20. XX w., ale ostatecznie powstał w
1949 r. 30 lat później teren wpisano na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego
UNESCO.
Park ma powierzchnię 19,5 ha, przy czym - co ciekawe - jeziora zajmują zaledwie 1% obszaru. Reszta to porośnięte lasem wąwozy oraz pastwiska i łąki. Najniższe miejsce leży na wysokości 400 m n.p.m., a najwyższe - 1280 m n.p.m.
Krasowy teren sprzyja powstawaniu jaskiń - odkryto ich tu ok. 20. Najważniejsze to: Modra pećina, Kaluđerova pećina, Šupljara, Golubinjača, Koranska. Nie są udostępnione do zwiedzania.
Jezior jest łącznie 16, połączonych 92
wodospadami. Dzielą się na górne i dolne, a zasilają je okoliczne rzeki i podziemne źródła. Pierwszym z górnych jest jezioro
Prošćansko, do którego wpada rzeka Matica. Ma ono 2,5 km długości i powierzchnię 68 ha. Następne położone są coraz niżej, po największym z nich (Kozjak; a na samym dole; 82 ha powierzchni, maks. głębokość 46 m) pływają statki.
Jeziora dolne - znacznie mniejsze, porośnięte rzadką roślinnością - są lepiej widoczne. Na samym krańcu znajduje się najbardziej efektowne miejsce w parku - 80-metrowy
Wielki Wodospad (Veliki slap), znakomicie prezentujący się z punktu widokowego tuż za wejściem nr 1.