Kultura Chin
<rys1 p="">Kultura chińska jest jedną z <strong>najstarszych</strong> kultur świata. Już w czasach starożytnych osiągnęła wysoki stopień rozwoju. Także chińska <strong>myśl techniczna</strong> może poszczycić się wielkimi osiągnięciami. Liczne wynalazki powstały tu znacznie wcześniej niż w kręgu kultury śródziemnomorskiej, np. <strong>papier</strong>, ruchoma czcionka i druk, proch strzelniczy, kompas, <strong>sejsmograf</strong>.
Najwięcej ludności (20%) wyznaje chińskie religie ludowe. Główną rolę odgrywają tu taoizm oraz konfucjanizm. Kolejną grupą wyznaniową są buddyści (9%) i muzułmanie (1,8%). Ponad połowa ludności jest bezwyznaniowa.
Konfucjanizm miał bardzo duże znaczenie w ukształtowaniu się typowych cech społeczeństwa chińskiego. Kładł nacisk na poszanowanie tradycji. Stąd u Chińczyków tak wielkie zamiłowanie do starych porządków, tendencja do konserwatyzmu i tradycjonalizmu oraz zamykania się na wpływy zewnętrzne.
Konfucjanizm, mimo że zaliczany do systemów religijnych, jest raczej filozofią życia, a także doktryną państwową. Prezentował on nie tylko koncepcje dotyczące moralności, ale także edukacji, porządku społecznego i władzy.
Taoizm z kolei odnosi się do świata przyrody i harmonii występujących w nim dwóch przeciwstawnych sił, jin i jang, uzupełniających się wzajemnie. Siły te znajdują się także w człowieku. Główne znaczenie ma duchowy rozwój wewnętrzny każdego człowieka.
Poszczególne religie zaznaczyły swoją obecność w licznych obiektach kultury materialnej. Klasztory, pagody, pałace i świątynie (od III do XVIII w.) stanowią obecnie jedne z większych atrakcji turystycznych kraju. Czczone są również święte góry buddyjskie, Putno Shan, Wutai Shan, Emei Shan, na które przybywają liczne pielgrzymki. Najcenniejszym obiektem religii buddyjskiej jest klasztor Groty Tysiąca Buddów w Dunhuang z IV w.
Odrębny koloryt kulturowy posiada Tybet. Stolica - Lhasa - jest głównym centrum lamaizmu. Cechą charakterystyczną są wszechobecne kołowrotki modlitewne, dzwoneczki i kolorowe chorągiewki.
Istotną cechą kultury chińskiej jest kult przodków. Odgrywa on ważną rolę w życiu każdej rodziny. W każdym domu znajduje się ołtarzyk ku czci przodków, mający zarazem chronić członków rodziny od nieszczęść i złych duchów.
Chiny są także miejscem narodzin wschodnich sztuk walki, np. kungfu. Największą sławę zdobyły walki połączone z medytacją, wywodzące się z klasztoru Shaolin.
Głównym świętem w Chinach jest Nowy Rok, będący jednocześnie Świętem Wiosny. Obchodzi się go na przełomie stycznia i lutego. Rzesze turystów przyciąga Międzynarodowe Święto Latawców w Weifang (w kwietniu), Święto Smoka (w czerwcu) i Święto Lodu i Śniegu w Harbinie (zimą). Ważny jest także Festiwal Qing Ming w kwietniu i Święto Jesieni we wrześniu.
Dużą popularnością cieszą się barwne święta kwiatów. Urządzane są w wielu regionach, najbardziej znane są w Kunmingu i w Kantonie.
Do tradycyjnych wyrobów rzemiosła artystycznego należą wyroby ceramiczne, jedwabne, miniaturowe rzeźby, ozdobny papier czerpany.
Chiny na skróty
Przewodnik - Galeria
1/26