Historia Australii
<strong>Pierwsi ludzie</strong> osiedlili się na kontynencie australijskim ok. 40 000 lat temu. Byli to przybysze z Azji Południowo-Wschodniej. Pomiędzy kontynentami istniał bowiem wówczas lądowy pomost, co ułatwiało wędrówkę. Rdzenni mieszkańcy Australii zwani są <strong>Aborygenami</strong>. Pierwotne plemiona prowadziły koczowniczy tryb życia, zajmując się łowiectwem i zbieractwem. Kultura Aborygenów rozwijała się w izolacji od reszty świata.
Pierwsi ludzie osiedlili się na kontynencie australijskim ok. 40 000 lat temu. Byli to przybysze z Azji Południowo-Wschodniej. Pomiędzy kontynentami istniał bowiem wówczas lądowy pomost, co ułatwiało wędrówkę. Rdzenni mieszkańcy Australii zwani są Aborygenami. Pierwotne plemiona prowadziły koczowniczy tryb życia, zajmując się łowiectwem i zbieractwem. Kultura Aborygenów rozwijała się w izolacji od reszty świata.
Pierwszymi Europejczykami, którzy dotarli do wybrzeży Australii w 1606 r., byli Holendrzy, Jansz i van Roossengin. W tym samym roku dotarł tu również hiszpański żeglarz, Torres. W latach 1642-1644 żeglował wzdłuż wybrzeży Abel Tasman, odkrywca wyspy, nazwanej później jego imieniem. Pierwszą nazwą nowego kontynentu była Nowa Holandia.
W 1770 r. do wschodnich wybrzeży Australii dotarł James Cook - słynny brytyjski podróżnik. Sporządził on dokładne mapy i opisał roślinność. Jako odkrywca, ogłosił tę część kontynentu posiadłością Korony Brytyjskiej i nazwał Nową Południową Walią. Początkowo Anglia wykorzystywała nową posiadłość wyłącznie jako kolonię karną. W 1788 przywieziono tu pierwszych skazańców i założono pierwsze osiedle, Sydney. Z czasem zakładano kolejne, niezależne od siebie kolonie. Przez kolejne blisko 100 lat zsyłano tu więźniów i przestępców.
Ostatni transport z zesłańcami przybył w 1868 r. Stopniowo jednak zaczęli napływać także dobrowolni osadnicy, zachęceni opowieściami o możliwościach uzyskania ziem uprawnych. Przybywali przede wszystkim emigranci z bardzo przeludnionych Wysp Brytyjskich.
Fala imigrantów znacznie wzrosła zwłaszcza po odkryciu w 1851 r. złóż złota. Masowo napływali poszukiwacze, a zakładane przez nich osady szybko przekształcały się w miasta. Przybywało też coraz więcej osadników, chętnych do podjęcia upraw i hodowli, w których dopatrywano się możliwości szybkiego wzbogacenia. Wzrost produkcji żywności pozwolił na uniezależnienie się od dostaw żywności z metropolii.
Rozwój rolnictwa i zapotrzebowanie na nowe ziemie doprowadziło jednak do stopniowej eliminacji Aborygenów na najmniej korzystne tereny. Nie przysługiwały im prawa obywatelskie ani nie uwzględniano ich w spisach ludności.
Każda z istniejących kolonii funkcjonowała jako odrębna jednostka o odmiennych prawach i przepisach. Bardzo utrudniało to gospodarczy rozwój kraju. Dążenie do integracji zaowocowało uchwaleniem konstytucji i utworzeniem Związku Australijskiego o statusie dominium brytyjskiego. Miało to miejsce 1 stycznia 1901 r. Kolonie uzyskały wówczas status państw związkowych (stanów). Wybudowano Canberrę, stolicę Związku Australijskiego.
W czasie obu wojen światowych Australia walczyła po stronie Wielkiej Brytanii. W latach międzywojennych, w wyniku kryzysu gospodarczego świata w latach 30., nastąpiło załamanie gospodarki, głównie eksportu. Gwałtownie spadły ceny na światowych rynkach i wzrosło bezrobocie.
Po II wojnie światowej, pomiędzy Australią, Nową Zelandią i Stanami Zjednoczonymi zawarty został w 1951r. pakt obronny ANZUS. Z inicjatywy Australii utworzono także Forum Współpracy Gospodarczej Azji i Pacyfiku (APEC). W jego skład wchodzą m.in. USA, Kanada, Japonia. Jest to najsilniejszy gospodarczo obszar na świecie. Po wojnie Australia przeżywała wielki rozwój gospodarczy. Wynikało to z olbrzymiego zapotrzebowania świata na żywność, wełnę, artykuły przemysłowe i surowce mineralne.
Najbardziej znanym Polakiem, kojarzonym z Australią, jest Paweł Edmund Strzelecki. Przybył on na kontynent w 1839 r., by prowadzić eksplorację obszarów australijskich i badania naukowe. Strzelecki odkrył Góry Błękitne i najwyższy szczyt kontynentu, nazwany przez niego Górą Kościuszki. Znacząco przyczynił się do poznania budowy geologicznej tych terenów, odkrył też kilka złóż złota.
W 1770 r. do wschodnich wybrzeży Australii dotarł James Cook - słynny brytyjski podróżnik. Sporządził on dokładne mapy i opisał roślinność. Jako odkrywca, ogłosił tę część kontynentu posiadłością Korony Brytyjskiej i nazwał Nową Południową Walią. Początkowo Anglia wykorzystywała nową posiadłość wyłącznie jako kolonię karną. W 1788 przywieziono tu pierwszych skazańców i założono pierwsze osiedle, Sydney. Z czasem zakładano kolejne, niezależne od siebie kolonie. Przez kolejne blisko 100 lat zsyłano tu więźniów i przestępców.
Ostatni transport z zesłańcami przybył w 1868 r. Stopniowo jednak zaczęli napływać także dobrowolni osadnicy, zachęceni opowieściami o możliwościach uzyskania ziem uprawnych. Przybywali przede wszystkim emigranci z bardzo przeludnionych Wysp Brytyjskich.
Fala imigrantów znacznie wzrosła zwłaszcza po odkryciu w 1851 r. złóż złota. Masowo napływali poszukiwacze, a zakładane przez nich osady szybko przekształcały się w miasta. Przybywało też coraz więcej osadników, chętnych do podjęcia upraw i hodowli, w których dopatrywano się możliwości szybkiego wzbogacenia. Wzrost produkcji żywności pozwolił na uniezależnienie się od dostaw żywności z metropolii.
Rozwój rolnictwa i zapotrzebowanie na nowe ziemie doprowadziło jednak do stopniowej eliminacji Aborygenów na najmniej korzystne tereny. Nie przysługiwały im prawa obywatelskie ani nie uwzględniano ich w spisach ludności.
Każda z istniejących kolonii funkcjonowała jako odrębna jednostka o odmiennych prawach i przepisach. Bardzo utrudniało to gospodarczy rozwój kraju. Dążenie do integracji zaowocowało uchwaleniem konstytucji i utworzeniem Związku Australijskiego o statusie dominium brytyjskiego. Miało to miejsce 1 stycznia 1901 r. Kolonie uzyskały wówczas status państw związkowych (stanów). Wybudowano Canberrę, stolicę Związku Australijskiego.
W czasie obu wojen światowych Australia walczyła po stronie Wielkiej Brytanii. W latach międzywojennych, w wyniku kryzysu gospodarczego świata w latach 30., nastąpiło załamanie gospodarki, głównie eksportu. Gwałtownie spadły ceny na światowych rynkach i wzrosło bezrobocie.
Po II wojnie światowej, pomiędzy Australią, Nową Zelandią i Stanami Zjednoczonymi zawarty został w 1951r. pakt obronny ANZUS. Z inicjatywy Australii utworzono także Forum Współpracy Gospodarczej Azji i Pacyfiku (APEC). W jego skład wchodzą m.in. USA, Kanada, Japonia. Jest to najsilniejszy gospodarczo obszar na świecie. Po wojnie Australia przeżywała wielki rozwój gospodarczy. Wynikało to z olbrzymiego zapotrzebowania świata na żywność, wełnę, artykuły przemysłowe i surowce mineralne.
Najbardziej znanym Polakiem, kojarzonym z Australią, jest Paweł Edmund Strzelecki. Przybył on na kontynent w 1839 r., by prowadzić eksplorację obszarów australijskich i badania naukowe. Strzelecki odkrył Góry Błękitne i najwyższy szczyt kontynentu, nazwany przez niego Górą Kościuszki. Znacząco przyczynił się do poznania budowy geologicznej tych terenów, odkrył też kilka złóż złota.
Australia na skróty
Przewodnik - Galeria
1/26