Kultura Andory

Andorczycy są dumnym narodem, który charakteryzuje się też otwartością wobec przyjezdnych. Zwykle są uśmiechnięci i pełni pozytywnej energii. Być może powodem tego jest panujący w Andorze klimat - przez 300 dni w ciągu roku świeci tu słońce, choć temperatury nie są zbyt wysokie.

Mieszkańcy Andory są religijni. Największą świętością dla Andorczyków jest kopia romańskiej figury Matki Boskiej z Meritxell, którą można zobaczyć w XII-wiecznym kościele św. Estevy.
Urzędowym językiem kraju, co stanowi ciekawostkę, jest język kataloński. To ewenement na skalę światową. W stolicy Andory można jednak usłyszeć wiele innych języków. Warto wiedzieć, że rdzenni Andorczycy są mniejszością w swoim kraju. Jej mieszkańcami są przede wszystkim Hiszpanie, Francuzi i Portugalczycy.

Andora przez lata była państwem zamkniętym na zagraniczne wpływy. Wykształciły się tu tradycje, których nie ma nigdzie indziej, ale są i takie, które czerpią z kultury Francji i Hiszpanii. Do najważniejszych andorskich świąt zaliczyć można:

• dzień św. Jerzego, jednego z patronów Andory, obchodzony w kwietniu,
• przesilenie letnie, święto obchodzone z okazji dnia św. Jana w czerwcu,
• międzynarodowy festiwal jazzowy - święto muzyki w lipcu, najbardziej znana impreza kulturalna w Andorze, które ma miejsce co dwa lata w Escaldes-Engordany,
• festiwal muzyki klasycznej - we wrześniu w Orino - trwa dwa dni i jest organizowany od 1983 roku,
• dzień św. Dziewicy z Meritxell, patronki Andory - 8 września każdego roku, święto obchodzone od 1730 roku.

Na wakacjach w Andorze można podziwiać jej naturalne, choć często surowe piękno szczytów górskich. Kraj szczyci się też dziedzictwem architektonicznym.