Geografia Andory

Pod względem ukształtowania terenu Andora jest krajem górzystym. Leży w regionie Pirenejów, dokładnie na granicy pomiędzy Europą Zachodnią i Południową, na styku Półwyspu Iberyjskiego ze zwartą częścią Starego Kontynentu. W krajobrazach Andory przeważają góry i wzniesienia. Nie ma ona dostępu do morza. Jej powierzchnia to tylko 468 km2, czyli mniej niż nasza Warszawa.

Andora poprzecinana jest licznymi, śródgórskimi dolinami, ale to tereny wybitnie górzyste zajmują właściwie całą powierzchnię kraju. Góry zbudowane są ze skał krystalicznych, które pochodzą z okresu kambryjskiego i z ordowiku. Składają się na nie głównie wapienie, a także łupki, kwarcyty i fyllity. Jedynie w południowo-wschodniej części kraju góry zbudowane są z granitu. Ostateczny kształt terenu współczesnej Andory został mu nadany w czasie ostatnich czwartorzędowych zlodowaceń. W górach Andory znajdują się dzięki temu niewielkie jeziora lodowcowe i malownicze przełomy rzek. Najdłuższą rzeką kraju jest Valira, która stanowi dopływ hiszpańskiej rzeki Segre.

Zdecydowana większość szczytów górskich w Andorze ma ponad 2400 m n.p.m., a średnia wysokość kraju wznosi się na 1996 m n.p.m. Najwyższym szczytem Andory jest Pic Alt de la Coma Pedrosa i ma 2 946 m n.p.m.

Jeśli chodzi o klimat, to Andora znajduje się w strefie klimatu podzwrotnikowego, ale chłodnego, z uwagi na wpływy klimatu górskiego. Dlatego zimy w Andorze są śnieżne i chłodne, a lata niezbyt gorące. Średnie wartości temperatury w ciągu lata wynoszą około 19 stopni Celsjusza.